10.4.17

okuyorum


beril akşamları huzur içinde 
kitap okunan bi evde büyüsün istiyorum. 
anniciym al oku diye arada kitap getiriyo, 
eriyorum. 

tüm dünya anneleri gibi; 
dünyanın en akıllı en minnoş en usl
en özel çocuğu benimki sanıyorum. 

artık roman kahramanlarının 
iyi olanları hep berilin yüzüne sahip hayal dünyamda. 

mutsuzlar için 
onların da beril gibi bi kızı olsa 
böyle olmazlardı diyorum. 

kafamı kaldırmadan sabah edip bi seferde bin sayfayı deviremiyorum
 çünkü yorgunum, uykusuzum, 
gözlerimin feri yok artık. 

hatta bazen yeni diye elime aldığım kitabın
 daha önce beş on sayfasını okuyup bırakmış, 
unutup başkasına geçmiş olduğumu farkediyorum.

elimde kitapla uyumayı 
yüzümde kitap iziyle uyanmayı özlemiyorum, 
kolumun altında berille uyuyorum hala. 
arada bi kulaklığımı takayım,
çıkıp otobüs vapur ne bulursam 
amaçsızca bineyim 
okuyarak gideyim istiyorum, 
ne vaktim oluyo ne enerjim.

 kitapları biraz boşladım
 ama çok şükür 
kendi anneliğimin kitabını yazıyorum.



2 yorum:

  1. Esra İ.E.19:16

    Okuyan annenin hali bir başka tabi, instagramdan da takipçinizim :)

    YanıtlaSil

 
;